Paardencoaching met Hedwig en Tommie; over sfeerproeven en grenzen stellen.

Mijn oude duo, Hedwig, doet een paardencoach opleiding en moet veel oefenen. Aangezien op mijn to-do lijstje al een tijdje een paardencoach-sessie staat is een afspraak snel gemaakt. Patricia, een andere oud-collega, gaat ook mee op avontuur. We worden ontvangen in de stal in Haarzuilens met een kopje thee en verse meloen! We kletsen even gezellig bij, want we hebben elkaar al lang niet gezien. Daarna vertelt Hedwig wat we kunnen verwachten bij een paardencoach-sessie.Tommie, het paard, wordt van stal gehaald. Wow, wat een groot paard! Meestal zie ik ze veilig in de verte of met een hek ertussen 😅. Ik herinner me er zelf maar even aan dat ik vroeger ook wel eens op zo’n paard gezeten heb. We lopen naar de bak achter de stal, waar de sessie plaats zal vinden. Eerst gaat Tommie de ruimte verkennen; rondlopen, even lekker van het gras eten dat aan de rand groeit, rollen in het zand.Daarna is hij er klaar voor. Hedwig heeft uitgelegd dat een paard je energie voelt en dat hij deze spiegelt. Paarden communiceren non-verbaal door hun houding, gedrag en uitstraling. Hedwig vertaalt aan ons wat ze ziet bij het paard. Hierdoor ontstaan inzichten en staan denken en voelen (hoofd en hart) weer met elkaar in verbinding.Eerst gaat Patricia de bak in en maak ik foto’s. Echt mooi om zo’n proces bij een ander te zien en de vertaling te horen. Daarna mag ik zelf de bak in. Toch een klein beetje gespannen mag ik een plekje uitzoeken en afwachten wat er gaat gebeuren.Tommie checkt eerst een tijdje de omgeving en Hedwig vraagt hoe ik dat in het dagelijks leven doe. Nou, dat ken ik wel. Ik ben iemand die erg sfeergevoelig is en aftast hoe de sfeer is in de groep waar ik terecht kom.Vervolgens komt Tommie dichterbij. Ik blijf er rustig onder, wat een prachtig beest. De spanning is helemaal weg bij mij. Tommie komt dichterbij, zelfs een soort van opdringerig, met zijn hoofd een paar keer tegen mijn buik aan, alsof hij me weg wil duwen. Hedwig vraagt hoe het met mijn grenzen gesteld is. Kan ik goed mijn grenzen aangeven? Ik dacht eigenlijk dat grenzen aangeven tegenwoordig wel goed zit, dat ik veel beter en eerder mijn grenzen aangeef, maar kennelijk is daar nog werk te doen 😅. We doen een oefening, waarbij ik een plekje in de ruimte zoek die ik afbaken.Dat is mijn grens! We kijken of Tommie die grens accepteert. En ja hoor. Hij blijft uit mijn ruimte, hoewel hij me goed in de gaten houdt.Als ik later weer dichter naar hem toe loop, stapt hij op mij af, om weer zijn hoofd tegen me aan te duwen, maar door mijn houding doet hij het uiteindelijk toch niet. Wat een mooi resultaat!

Ik vond het een indrukwekkende sessie, met mooie inzichten (ook andere inzichten dan hierboven beschreven, maar die houd ik voor mezelf😉). Het raakt heel erg aan het systemische gedachtengoed, waar ik me mee bezig houd. Ik vond het bijzonder om zo in contact te zijn met een paard, met Hedwig als “vertaler”.