West Highland Way, dag 4: Rowandennan – Inversnaid

Vandaag lopen we 14 km van Rowandennan naar Inversnaid door het noordelijke, meer afgelegen deel van Loch Lomond. Het is de dag van uitdagende klimmetjes, stenen op ons pad, klaterende watervallen en een glijpartij.

Het is droog als we vertrekken van de jeugdherberg. Onze jassen hangen we meteen aan de rugzak en daar blijven ze de hele dag. We genieten nog even van het bijzondere plekje hier, in de 19e eeuw was dit een jachthuis.

Terugblik op een prachtige plek

Het eerste deel van de etappe is een breed pad dat vrij stijl omhoog gaat. We krijgen het er meteen lekker warm van. Boven krijgen we als beloning het prachtige uitzicht over Loch Lomond.

Uitzicht over Loch Lomond

We houden het Loch de hele dag aan onze linkerkant. Aan de rechterkant komen vele stroompjes en watervalletjes uit de berg. Wij wandelen daar tussen over smalle, grillige en natte paden, die afwisselend stijgen en dalen. We wanen ons op stukken in de bushbush. Daar moeten we ons een weg banen door een groene wildernis van varens.

Esther in de Schotse Wildernis

Op een flink aantal plekken is het pad modderig en rotsachtig. Soms gaat het pad opeens omlaag en dan liggen er weer stenen op het pad. Het is vermoeiend lopen, omdat we goed moeten opletten waar we onze voeten neerzetten.

Over rotsachtige paden

Op een wat donkerder stuk gaat het dan ook mis. Charles zet zijn voet op een gladde steen en hij glijdt onderuit op zijn billen. Er zat gelukkig een engeltje op zijn schouder, want hij staat lachend weer op! Mij heeft hij een hartverzakking bezorgd.

Stapje voor stapje…

We gaan maar even pauzeren en lunchen, dat doen we op een mooie plek aan het water. De midges vinden die plek ook fijn en in no-time krioelen ze om ons heen. Mijn anti-insect vinden ze niet zo lekker. Dus kunnen we toch redelijk rustig lunchen.

Na de lunch klimmen we verder omhoog en wandelen we plotseling tussen de dennenbomen. Daar hangt een mystieke  sfeer tussen de stenen en het mos. En het is er heel stil. We blijven er even genieten van de rust. Behalve wat tjilpende vogeltjes horen we helemaal niks. Het is bijna jammer om weer verder te wandelen.

Het laatste stuk van de wandeling steken we nog een paar watervalletjes over. Het water is ijskoud en komt krachtig naar beneden stromen. De stenen zijn nat en glad, dus ook hier letten we goed op.

Vlak voor Inversnaid is er een grote, oorverdovende waterval. In het hotel dat ernaast ligt eten we een kopje erwtensoep om even bij te komen. Bij de ingang moeten we onze wandelschoenen uit doen, anders maken we de vloerbedekking met Schotse ruit vies.

Daarna lopen we de laatste kilometer vrij stijl omhoog naar onze overnachtingsplek: de Inversnaid Bunkhouse. Dit is een bijzondere accomodatie in een voormalige kerk.

Inversnaid Bunkhouse, onze overnachtingsplek

Daar drinken we, na een frisse douche, ons etappedrankje in de bistro. Dat gaat er wel in na zo’n mooie, inspannende dag.

Ons etappedrankje!