Vandaag wandelen we van Tyndrum naar Bridge of Orchy 11,5 km. We lopen door de vallei en krijgen een uniek uitzicht op de omringende bergen.
Het is de dag van eindeloze wegen, mooie uitzichten,een onverwacht cadeautje en haggis.
De etappe van vandaag is maar 3 uur lopen volgens de reisgids. Dus we starten op ons gemak. We drinken een kopje koffie na het ontbijt. Zetten onze koffer op tijd klaar voor de bagageservice en lopen nog even langs een winkeltje voor glutenvrij brood voor de komende dagen. Schijnt dat we voorlopig geen winkels tegen komen onderweg.
We starten met een heerlijk zonnetje en een blauwe lucht met schapenwolken. We lopen buiten langs het dorpje Tyndrum in het groen.
Nadat we de drukke doorgaande weg A82, met gevaar voor eigen leven, zijn overgestoken stijgt het pad. Als snel zitten we in open gebied met weids uitzicht. De afwisselende zon en wolkenluchten zorgen voor spectaculaire plaatjes.
We wandelen steeds parallel aan de A82 (op afstand) en aan het spoorlijntje. Eerst is dit een breed pad, “an old military road”. Later wordt dit een smaller bergpaadje.
We willen een foto maken met bergen op de achtergrond waar we samen op staan. In de verre omgeving is er niemand te zien die een foto kan maken. Een selfie laat niet genoeg van de omgeving zien. Gelukkig heeft Charles zijn statiefje bij zich, daar kan de telefoon op. Eerst wordt het klaargezet. Take 1 mislukt door een te korte sluitertijd, take 2 en 3 ook. Bij take 4 valt het statief om. Take 5 lukt, yes! En dan komt er een man aanwandelen die vraagt of hij een foto zal maken van ons 😂.
Eigenlijk lijkt het vandaag één lange weg tot aan het spoor bij Bridge of Orchy. Gelukkig zijn de uitzichten over de bergen prachtig en de schapen grappig, anders was het best een saaie route.
Voorbij het station staan we opeens tegenover ons hotel voor vannacht: Hotel Bridge of Orchy.
Het hotel ligt aan de brug waar het plaatsje ook naar vernoemd is.
Het is pas 13.00 uur. Maar als we inchecken is onze kamer al klaar! We zetten onze spullen op de kamer en gaan buiten aan een picknicktafel lunchen. Aan één van de tafels zit een mevrouw uit Utah, USA. We vragen of we aan mogen schuiven. Dat mag en ze begint meteen te kletsen. Ze zit te wachten op haar zoon.
Dan staat ze op en komt ze terug met een cadeautje. Een rond plaatje met een prachtige mandala erop getekend. Ze vertelt dat haar broer die maakt. Hij schildert ze en dan krimpt hij ze (zoals ik vroeger met de kinderen schrimpiedimpie maakte, maar dan anders 😅).
Hij geeft de plaatjes allemaal weg en zij mag ze ook aan ons geven als een cadeautje. Ze wil als bedankje graag een foto van ons maken.
Na de lunch besluiten we het eerste deel van de route van morgen alvast te lopen. Er staat in de beschrijving dat we na een korte klim een dramatisch uitzicht op loch Tulla en de Black Mount zullen hebben. Vandaag is het mooi weer. Morgen is regen voorspelt.
Helaas is de klim niet kort, maar het uitzicht gelukkig wel mooi. Hebben we dat alvast gehad. Ik klim ook nog even het topje van de berg op. Ik ben er nu toch.
’s Avonds drinken we onze etappedrankjes bij de traditionele Schotse Haggis en kijken we terug op een prima, zonnig dagje.
Wat een prachtige panorama’s en dito foto’s en geen mens te bekennen. Als je de rust en de pracht van de natuur zoekt, zit je daar in Schotland meer dan goed. Hoe anders is de camino in Spanje……..(Maar ook heel mooi ook met al die pelgrims!)
LikeGeliked door 1 persoon
Hi Frans, er zijn hier echt wel andere wandelaars hoor. Maar veel minder en niet te vergelijken met Santiago.
Rust en prachtige natuur vind je hier zeker.
LikeLike
Leuk dat je meeleest! Groetjes, Esther
LikeLike
Hoi Esther ,
Ik krijg nu net pas een melding van de wandeltocht die jullie aan het maken zijn? Mooi hoor, Schotse Hooglanden maar ik neem aan dat ik de eerste 6 dagen ook nog ergens kan teruglezen?
Ziet er geweldig uit, groetjes Els
LikeGeliked door 1 persoon